Fietsvakantie Noorwegen: 17 daagse fietsreis
Reizigers Roel en Aartje deden in 2018 een fietsvakantie in Noorwegen. Na de reis hebben zij een persoonlijk reisverslag van de fietsvakantie geschreven. Het verslag wordt met toestemming gedeeld op reisbeurzen en op de website. Het verhaal geeft een mooi beeld van fietsen in het noorden van Noorwegen aan de kust. Een verkort verslag is later ook in het online blad The Visionaire Life geplaatst met als titel ‘Fietsen door de Noorse Lofoten is prachtig.’
“Wat ons trok in een fietsvakantie in het hoge Noorden van Europa was het pionieren en het zoeken naar rust en oorspronkelijkheid.”
Rust en oorspronkelijkheid
Een langgekoesterde wens om te fietsen op de Lofoten is dit jaar in vervulling gegaan. Pas in 2018 omdat we geen reis konden vinden om een vakantie mee te vullen. We hoorden via Daan Remijnse van Abel Reizen van een tocht per e-bike, 650 km over Senja, de Versterǣlen en de Lofoten. Wat ons trok in een fietsvakantie in het hoge Noorden van Europa was het pionieren en het zoeken naar rust en oorspronkelijkheid. We hielden rekening met ontberingen en slecht weer. Met die verwachtingen vertrokken we naar Tromsø om de fietsen te huren. Onze vakantie was in juni en even boven de poolcirkel was het 24/7 licht die maand.

bergmeer in Noorwegen
E-bike fietsen
Bij “Tromsø Outdoor” huurden we de e-bike. De ontvangst in de winkel was goed, persoonlijk, ze toonden interesse, instrueerden ons en hadden verstand van zaken. Een fiets van het merk Merida stond voor ons klaar: stevig en goed afgemonteerd. Brede banden. Meegeleverd werden een hesje, helm en een helmlampje met een beperkt bereik. Aan onze veiligheid werd gedacht. De fietsen deden niet onder voor de Cannondale e-bikes die wij thuis hebben: Magura schijfremmen en een Shimano middenmoter die heel intuïtief werkte. De accu had voldoende vermogen voor een hele rit. Alleen een lange steile klim op Senja vroeg veel van hem. Tijdens die rit hebben we tussendoor, wachtend op de ferry, de accu opgeladen bij een winkel.
Omdat onze bagage op Schiphol was achtergebleven en wij onvoldoende kleding voor een lange tocht in het arctische klimaat hadden ging onze eerste tocht met de fiets in een lijnbus over het eiland Kvaløya naar ons eerste onderkomen, een vissershut op Hillesoya. In Noorwegen kan de fiets als bagage mee in de bus. De hut in Hillesoya was mooi, luxe, ruim, met sauna en aan een strandje. Zo’n strandje noemen wij een “funnybeach”, vertelde de buschauffeur mij met een grijns. Strandjes voor de korte zomerliefdes.

Links onze vissershut aan het strand op Hillesoya.
Kleding
Wat moet je zoal meenemen op zo’n tocht? De adviezen van de paklijst namen wij ons ter harte. Denk vooral aan warmte en veiligheid lees ik eruit: goede warme (onder)kleding, een aangepaste verbanddoos, lampjes en zelfs een fluitje. Denk ook aan het weer in Noorwegen. Een bekend Noors gezegde is: “Slecht weer bestaat niet, wel slechte regenkleding”. Zeker niet te veel meenemen zou mijn advies erbij zijn. Alles wat in twee zijtassen per persoon past moet genoeg zijn. Wij waren met ieder een ortlieb rackpack bovenop de zijtassen te zwaar beladen.

Gryllefjord op Senja.
Eiland Senja
Op de derde dag kwamen wij na een overtocht met een ferry op Senja. Dit is het echte buitenveld, woest, puur en weinig ontgonnen. Er is een ruig landschap, schitterende inhammen, bergmeren, sneeuwbergen. Senja is buiten Noorwegen nauwelijks bekend. Maar wij zien het echter als een toeristische topbestemming, ook omdat het er niet druk is. Je komt af en toe een auto tegen. De bergen zijn er hoog, spits en besneeuwd; de wegen gaan voornamelijk langs de kust maar we slingerden ook door het berglandschap. Af en toe hebben we ook stevig geklommen. Met wat extra ondersteuning was dit goed te doen. Vooraf zagen we wel op tegen de tunnels op Senja.

Syklist i tunnel
In de eerste twee kilometer lange tunnel deden we ons helmlicht en fietslicht aan, we drukten het knopje voor de ingang van de tunnel in en zo waarschuwden we de auto’s dat er fietsers in de tunnel waren. Deze eerste tunnel was naar behoren verlicht, had een matig wegdek en was meteen de langste. Op Senja was de enige hotelovernachting. Een puur vissershotel, stoer en deed in voorzieningen niet onder voor een goed driesterren hotel.

Senjatrollet op Senja
Het kan spoken in Noorwegen. Spoken, trollen hebben ook wij gezien. Een trollenreservaat, Senjatrollet, een museum met dwergen en reuzen, met één, twee of meer ogen, soms met meer dan één hoofd. Maar de trollen leven ook in het wild, gigantische ogen en neuzen in rotspartijen, strenge blikken met ogen diep in het hoofd verzonken. Liefelijk zijn ze herkenbaar als kaboutertjes in takken en boomstronken, steeds ons vergezellend in de lange kilometers berg op en berg af.

uitzicht onderweg
Meerdere seizoenen
We waren voorbereid op lange tochten op de fiets. Afritsbroeken zaten in onze bagage. Als Noord-Hollanders kunnen we tegen kou en wind. Onze blote benen zouden de zomer in dit hoge Noorden wel aankunnen. Dat dachten we tenminste. Gelukkig waren we met kleding voorbereid op ergere kou, regen, hagel en wind. De dagen dat we slecht weer hadden droegen we meer dan één laag over onze blote benen inclusief regenbroek. Je zou kunnen zeggen dat we alle seizoenen hebben meegemaakt, ook een prikkend zonnetje maar geen sneeuw en vorst. Zelfs zagen wij tulpen, narcissen en blauwe druifjes vol in bloei. De enige muggen waren op de Versterǣlen bij veenmeertjes langs die weg. We zijn nooit gestoken. De eerste overnachting op de Versterǣlen was in een sprookjescabin in Bleik.

Onze cabin in Bleik
Hier had ik wel een nachtje langer willen blijven om vogels, puffins en zeearenden, rustig te kunnen spotten. De zee rond Bleik zou “walviszeker” zijn maar ik denk dat wij in juni nog te vroeg waren voor de walvissen. De Versterǣlen zijn al iets meer gecultiveerd en bewoond. Er wordt vee gehouden. Het blijft wel vreemd om in een landschap waar alles collectief goed lijkt opeens een afrastering met een huis, wat vee en een bord met verboden toegang te zien. Zelfs één maal een ketting voor een pad met een vervallen caravan. Een rare gewaarwording.
Overnachtingen
De overnachtingen waren meestal in vissershutten. Eén keer verbleven we in een vissershut bij een vijfsterrenhotel; net als in het hotel was er veel luxe. Ook hebben we twee overnachtingen gehad in een trekkershut met veel gebreken bij een zoetwatermeer bij Stamsund. De vriendelijkheid en hulpvaardigheid van de dochter van de eigenaar deed ons de tekortkomingen rap vergeten. Het was weer ouderwets kamperen maar we misten lampen die dienst deden en toch ook een douche met vloerverwarming wat alle andere onderkomens hadden. Donders, wat een verwennerij (!!) warme voeten onder de douche, wat een heerlijke uitvinding, dat zou toch norm moeten zijn in ieder onderkomen, ook in Nederland. Gelukkig hadden we overal de gelegenheid om zelf te koken, met uitzondering van de hotelkamers.
De restaurants kennen een kleine kaart met excellente dieetnotificaties. Gemiddeld betaal je 10 € meer per menu dan in een vergelijkbaar Nederlands restaurant. Alcohol is erg prijzig, het wordt zwaar belast. Maar door zelf te koken eet je ook iets anders dan de beperkte keuzes van de restaurants met veel vis en vlees en een beetje groente. De supermarkten zijn goed voorzien en je kunt koken met recepten uit alle werelddelen.

Bruggen en tunnels verbinden de eilanden.
Het verkeer
Noorwegen is op het eerste gezicht niet een echt fietsland. In Nederland zijn we gewend aan fietspaden en fietsroutes. Veiligheid is voor ons georganiseerd in regels en voorzieningen. In Noorwegen ligt de veiligheid van de fietser veel meer in handen van het collectief fatsoen. Zo stopt de auto voor een fietser als deze oversteekt, de auto laat ruimte voor de fietser bij passeren van achteren, past snelheid aan voor de veiligheid van de fietser. We zijn wel een keer afgesneden door een auto maar dat was wel door een Nederlander. We waren vooraf beducht voor de E 10. De hoofdweg op de Lofoten. Het viel ons reuze mee en geen moment hebben we ons onveilig gevoeld tussen de passerende auto’s.

Museumdorp Nusfjord.
Drukte op de Lofoten
De Lofoten zijn een toeristisch hoogtepunt. En is door de hele wereld ontdekt. Hier ontmoetten wij niet alleen Noren maar wij kwamen ook in gesprek met Duitsers en Amerikanen. Wij zagen Chinezen, Japanners, Zwitsers, Spanjaarden, Belgen. Het was een drukte van rondtrekkende toeristen; zo telden wij op de E10 een kolonne van 17 campers. Ondanks de drukte was de keuze voor de Lofoten de moeite waard. En wij hebben er geen spijt van gehad dat we onze vakantie vooraf verlengd hebben met overnachtingen en Nusfjord en Reine. Beide dorpen zijn authentieke vissersdorpen die uitblinken door hun houten architectuur. Extra vrije dagen hadden beter gepland kunnen worden in één van deze dorpen dan in Stamsund.

Onze cabin in Reine
Terug in Stamsund na een fietstocht van 70 km uit Reine scheepten wij in op de Hurtigruten, de befaamde postboot die ons weer terugbracht naar Tromsø.

De Trollfjord met het panoramadak op de 9de verdieping.
De Hurtigruten terug
Het schip de Trollfjord bracht mensen en goederen van de ene naar de andere havenplaats, maar was uitgegroeid tot een echte cruise. Het was een huzarenstukje van de stuurman om boot door de gelijknamige Trollfjord te loodsen. Het applaus van de gasten overstemde de klanken van de Peer Gynt Suite van Grieg niet. Wat raar gekozen deze muziek. Wij hadden de Peer Gyntvegen gefietst, een pad enkele honderden kilometers van deze fjord.

De Trollfjord.
Terug in Tromsø brachten leverden wij de fiets in bij Tromsø Outdoor. De fietsen hadden zich prima gehouden. De reparatieset hebben wij niet hoeven gebruiken, geen lekke banden of technisch mankement. In de winkelstraten van de stad herkenden wij reisgenoten van de Hurtigruten die een halve dag mochten luchten.

Souvenirwinkel in Tromso
Vlak achter de fietsenwinkel stond voor de deur van een souvenirwinkel de ijsbeer. Het exemplaar dat genoemd wordt in de roman “Nooit meer slapen” van WF Hermans zou er nog staan. De medewerkers die dienst hadden die dag kenden de passage uit het boek niet. Dit beest stond er nog maar twee jaar en kwam uit Alaska.
Aartje en Roel Bax, juni 2018.
Fietsvakantie in Noorwegen zelf doen?
De reis wordt verzorgd door ons en is onder de naam fietsen Senja naar de Lofoten te vinden in het reisaanbod.
Abel Reizen is...
- Reizen met meer natuurbeleving.
- Betrokken bij het samenstellen van uw vakantie.
- Maatwerk voor ieder reisgezelschap.
- Van en voor natuurliefhebbers.